آشتی برای پیش گیری از...

به نام آنکه قلب را به عشق و دل را به مهر آکنده ساخت...

یکی دو روزه که در یکی دو تا از این وبلاگ ها مشکلاتی پیش اومده که شاید باعث از بین رفتن صمیمیتی بشه که در طی این درست شده.( یعنی اگه بخواد همین جوری پیش بره حتما میشه!).

1-     اولا به گفته پیر مغان نباید کدورت های شخصی رو تو این محیط وارد کرد.

2-     غیر از اون رسول هم گفته که وبلاگ جای این حرف ها نیست.

برای همین من از طرف خودم و سایر دوستان یعنی رسول، حسین و رضا (که بعضیا فکر میکنن من باهاش مشکل دارم ولی این طور نیست!) اعلام میکنم که ما با کسی سر جنگ نداریم و با همه در صلح و صفا هستیم ...
ضمنا اگر کسی هم دنگ و فنگ راه انداخت ما نداریم کسی را سر جنگ...
و به گفته بعضی از دوستان - که زندگی زیباست اگر زیبا بنگریم - ما هم سعی می کنیم زندگی رو رسم خوشایندی ببینیم...
 

زندگی رسم خوشایندی است

زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ

زندگی پرشی دارد اندازه عشق

زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یاد من و تو  برود

زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد

زندگی گل به توان ابدیت    

زندگی ضرب زمین در ضربان دلهاست

زندگی هندسه ساده تکرار نفس هاست

آری آری زندگی زیباست

زندگی آتشگهی دیرنده پا برجاست

گر بیفروزیش رقص شعله اش در هر کران پیداست

ور نه خاموش است و خاموشی گناه ماست...

محمد